Είναι πάντα ωραίο να μιλάς και γενικά να έχεις γύρω σου ανθρώπους που είναι σε κάθε στιγμή της ζωής τους δημιουργικοί, εμπνευσμένοι και θετικοί παρά τις δυσκολίες της περιρρέουσας ατμόσφαιρας (για να θυμηθούμε τον Εμμανουήλ Ροϊδη). Για να μην πω, σε πείσμα αυτών και των κάθε λογής δυσκολιών...!
Όταν μάλιστα ένας τέτοιος άνθρωπος τυχαίνει να σε τιμά με τη φιλία του, τότε, ακόμα καλύτερα!
Ένας τέτοιος άνθρωπος είναι και ο Βασίλης Γεωργίου.
Οι παλιότεροι Πρεβεζάνοι φίλοι του Ροκ'ν'Ρολ τον θυμούνται, με τα εκρηκτικά λάιβ των "Ρωγμές" όπου έπαιζε κιθάρα και τραγουδούσε πριν είκοσι χρόνια. Ο ίδιος ποτέ δεν έπαψε να αγαπά την Πρέβεζα, με την οποία έχει άρρηκτους δεσμούς και την οποία επισκέπτεται τακτικά.
Περισσότεροι τον έμαθαν, λίγο μετά, ως κιθάρα και φωνή των F Olikon, οι οποίοι, δυστυχώς, δεν μακροημέρευσαν, για λόγους άσχετους με την ποιότητα της μουσικής τους.
Σήμερα ο Βασίλης αποτελεί μέλος ενός ακόμη συγκροτήματος που ύστερα από μια μικρή αλλαγή ονόματος και κάποιες αλλαγές μελών, ονομάζεται "Όριο;".
Αφορμή για τη μίνι συνέντευξη που ευγενικά μου παραχώρησε, είναι η πρώτη κυκλοφορία της μπάντας με τίτλο απλά το όνομά της. Κυκλοφόρησε σε CD και ψηφιακά και περιέχει πέντε κομμάτια.
Αρκετά με ΄μένα, όμως.
Ο λόγος στο Βασίλη Γεωργίου από τους "Όριο;"!
Για
αρχή, Βασίλη, παρουσίασέ μας την μπάντα.
Οι
Όριο; είναι:Ο Γιάννης Σιδέρης στην κιθάρα,ο Δημήτηρης Πάσχου στο μπάσο ο Κώστας
Γκατζουγιάννης στα τύμπανα και γω στη φωνή και στην κιθάρα.
Τα τραγούδια σας, χωρίς να είναι καθόλου
βαρύγδουπα, φαίνονται να καταπιάνονται με ζητήματα, όπως το προσφυγικό. Μιας
και είσαι ο στιχουργός της μπάντας, τι σε κινητοποιεί να κάτσεις να γράψεις ένα
τραγούδι;
Απαντώντας
στο πρώτο σκέλος ως αναφορά το προσφυγικό και το τραγούδι μας
"Σμύρνη" θα σταθώ μόνο στο γεγονός του τι συνέβη την στιγμή που το
τραγούδι ανέβηκε στη σελίδα μας:Μια απίστευτη επίθεση σχολίων από από ένα σωρό
σκουπιδάνθρωπους πιο "Έλληνες" από εμάς,προφανώς ακροδεξιάς ιδεολογίας
που καταφέρθηκαν εναντίον των παιδιών των προσφύγων με υβριστικά και εμμετικά
σχόλια.Ένα από αυτά το έχουμε αφήσει επίτηδες στο utube που αναφέρεται σε παιδικά τάγματα τζιχαντιστών!
Στο
δεύτερο σκέλος θα σου πω,ότι ο στίχος μου προσπαθεί να είναι απλός και
κατανοητός,χωρίς ποιητικές μεγαλοστομίες,θέλοντας να έρθει σε επαφή με
ανθρώπους καθημερινούς.Εργαζόμενους και κοινωνικά αποκλεισμένους.
Στον
τομέα της σύνθεσης, ο ήχος φανερώνει σαφή heavy κατεύθυνση. Αν θες μίλησέ μας για τις μουσικές
αναφορές της μπάντας.
Όπως
ακριβώς το είπες.Heavy
κατεύθυνση.Δεν είμαστε μέταλ μπάντα.Δεν είμαστε στόνερ μπάντα.Είμαστε μια
σκληρή κιθαριστική μπάντα.
Ο
τρόπος που ηχογραφήσατε το EP φωνάζει από μακριά “DIY” (Do It Yourself). Γνωρίζω ότι παλαιότερα με τους F olikon ήσουν σε επίσημη δισκογραφική
εταιρεία. Πες μας τι συμπέρασμα έχεις βγάλει από το δισκογραφικό κύκλωμα και
ποιον τρόπο διακίνησης και διαχείρισης θεωρείς ορθότερο για κάθε γκρουπ και
μεμονωμένο μουσικό.
Παλιά
τα πράγματα ήταν απλά.Έπαιζες καλά;Σε έπαιρνε μια διδκογραφική,σε έβαζε
στούντιο πληρώνοντας το και σου κυκλοφορούσε το υλικό με τον τρόπο που αυτή
πίστευε ότι θα κερδίσει χρήματα.Πολλές φορές έβαζε και χέρι στη μουσική και
τους στίχους για την εμπορικότητα του πράγματος.Στο γκρουπ τα έσοδα ήταν
ελάχιστα ως ανύπαρκτα.
Τώρα,όλα
τα κάνουμε μόνοι μας.Το οικονονομικό σκέλος είναι γολγοθάς.Τα έξοδα μιας
μέτριας παραγωγής είναι τεράστια για μία μπάντα της οποίας τα μέλη με το ζόρι
κερδίζουν τα προς το ζην από τις δουλειές τους.Πόσο μάλλον όταν μιλάμε και για
γκρουπ που γνωρίζω που τα μέλη τους είναι άνεργα.
Αν
θες την άποψη μου,θα προτιμούσα την εποχή με τις δισκογραφικές,αλλά σε μια
μορφή που θα μπορούσε να σταθεί δίπλα στο μουσικό χωρίς να τον εκμεταλεύεται.
Οι
παλιότεροι αυτό θα το ακούν σαν αστείο και δεν θα έχουν άδικο.
Άλλωστε
και γω σαν αστείο το ακούω.Όπως και όλο το ελληνικό ροκ.
Ένα
αστείο,που για μένα κρατάει 35 χρόνια τώρα και με κάνει να χαμογελάω...
Παρακολουθείς
τη σύγχρονη ελληνική σκηνή; Πρότεινε μας κάποιο όνομα ή κάποια ονόματα.
Δεν
παρακολουθώ ιδιαίτερα την ελληνική σκηνή.Έχω προσέξει μερικές μπάντες που μου
άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις.Στην προηγούμενη μας επικοινωνία σου είχα
προτείνει να ακούσεις τους "Bent by Sorrow".Aς αναφέρω και μια ελληνόφωνη που μου έκανε θετική
εντύπωση.Οι "Τεκίλα" και το τραγούδι
τους "Κόλαση",αν και δεν είναι τόσο καινούριο.
Πώς
μπορεί κάποιος να βρει τη δουλειά σας; Ειδικά αν ζει στην επαρχεία;
Το
cd δίνεται χέρι με χέρι
στα live
μας έναντι ενός μικρού αντιτίμου.Επίσης υπάρχει στο δισκάδικο
"Ιμάντας" στην πλατεία Ψυρρή.
Για
τους ενδιαφερόμενους από την επαρχία ας επικοινωνήσουν με τη σελίδα μας για να
σταλεί με αντικαταβολή.
Αφού
σε ευχαριστήσω, ο λόγος δικός σου.
Το
cd αυτό με τα 5
τραγούδια,είναι το πρώτο μέρος μιας τριλογίας που όταν θα ολοκληρωθεί θα
επιλεχθούν 10 κομμάτια και θα κυκλοφορήσουν σε ειδική έκδοση βινυλίου.
Ευχαριστώ
Κώστα για την επικοινωνία.Τα λέμε στη σκηνή...
Μπορείτε να ακούσετε και να κατεβάσετε το CD, πατώντας εδώ!
Και ένα δείγμα!
Επίσης βρείτε τους στο youtube
