Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

How Old To Rock'n'Roll? (Pt.2)

Η δεύτερη φάση των "Υπογείων Αντανακλάσεων" ξεκίνησε όταν ο Δημήτρης Λορέντζος αποχώρησε λόγω σπουδών, αφού πρώτα φρόντισε να βρει τον αντικαταστάτη του. Δεν ήταν άλλος από τον κ. Δημήτρη Γκιόκα, εκλεκτό φίλο και, τότε, λάτρη του κλασικού και σκληρού ροκ ήχου.

Με το νεότερο Μήτσο, που λες, κάναμε, επίσης, σπουδαία πράγματα: Πρώτα-πρώτα παρουσιάσαμε το πολυαναμενόμενο, εκείνη την εποχή, αλμπουμ των Cure, "Wild Mood Swings". Το συγκεκριμένο δίσκο πολλοί τoν "έκραξαν"...σύμφωνοι δεν το λες αριστούργημα, αλλά ήμαρτον! Εμείς, τουλάχιστον, τον απολαύσαμε!


"This Is A Lie" The Cure, "Wild Mood Swings", 1996

Το δεύτερο μας επίτευγμα, είναι ότι πήραμε την έννοια "αχταρμάς" και την τεντώσαμε όσο δεν έπαιρνε....για παράδειγμα, δε γνωρίζω άλλες ραδιοφωνικές εκπομπές που μέσα σ'ένα δίωρο θα άκουγες Blur, Deep Purple (Child In Time, από το Made In Japan) και Deus Ex Machina....!!!!

Εδώ είναι ανάγκη να σημειωθεί η ουσιαστική και καθοριστική συμβολή του Κώστα Σιάρκου, ο οποίος, ως μεγαλύτερος, ήδη σπούδαζε στην Πάτρα και ξόδευε σχεδόν όλο το φοιτητικό του χαρτζιλίκι αγοράζοντας κλασσικά άλμπουμ (π.χ. Desire από Bob Dylan), νέες κυκλοφορίες και, ακόμα χειρότερα για την τσέπη του, σι ντι εισαγωγής, δηλαδή δίσκους που δεν είχαν διανομή στην Ελλάδα! Δε θα ξεχάσω ότι είχε δώσει 7.100 δραχμές για το "Pisces Iscariot" των λατρεμένων Smashing Pumpkins!!! Για να έχουν οι νεότεροι ένα μέτρο σύγκρισης, ένα καινούριο σι ντι τότε-1996-κόστιζε 5.500 δραχμές...

Προσωπικά εκείνα τα χρόνια αγαπούσα πολλά πράγματα. Ενδεικτικά θα αναφέρω το " Mellon Collie And The Infinite Sadness" των Pumpkins και το "Dummy" των Portishead από το Μπρίστολ του Ηνωμένου Βασιλείου...οι τελευταίοι μπορώ άνετα να ισχυριστώ πως δεν με απογοήτευσαν ποτέ!!!



"Glory Box" Portishead, "Dummy" 1994

Το Σεπτέμβρη του 1996 έκλεισε η πρώτη φουλ σαιζόν των "Υπογείων Αντανακλάσεων" καθώς τόσο εγώ, όσο και ο Δημήτρης μετακομίσαμε στην Αθήνα για να πραγματοποιήσουμε της σπουδές μας. Αυτό όμως δε σήμαινε πως θα παύαμε να ασχολούμαστε με τα ερτζιανά και, φυσικά, τη μουσική! Τις χριστουγεννιάτικες και καλοκαιρινές μας διακοπές, για κάποια χρόνια ήμασταν πιστοί, μαζί με πολλούς άλλους συνοδοιπόρους, στο ραντεβού με τα πρεβεζάνικα φμ. Κάποια στιγμή, δυστυχώς, έμεινα μόνος να φυλάω τα σύνορα και τις επάλξεις. Δεν μπορώ να πω πως μου ήταν ευχάριστο...ούτε εύκολο να το χωνέψω...Αυτό όμως που δεν αλλάζει, είναι ότι σ'εκείνα τα θρασεία και αδέξια βήματά μας, ήμασταν αχώριστα αδέρφια και αυτό το κοινό οδοιπορικό, μας ένωσε "εις τον αιώνα τον άπαντα"!!!




Υ.Γ. Λόγω κομπλεξισμού, αντιπαθούσα το "λόγω τιμής"
Τώρα όμως έχει πάρει την εκδίκησή του, πάνω μου...Αφιερωμένο!!!!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου