Δεύτερη ανάρτηση σχετική με τις μπάντες που έπαιζαν
rock'n'roll στην Πρέβεζα κατά τη δεκαετία του 1990. Η σκηνή της πόλης μας τα
είχε όλα: Live, κασετο-κυκλοφορίες και, βεβαίως, τραγούδια με αναγνωρισιμότητα.
Αναντίρρητα το αδιαφιλονίκητο hit της σκηνής ήταν τα "Παιδιά Των
Ελλήνων" και ανήκε στις Ρωγμές. Τους είδα πρώτη φορά στο Rock Bar
"Παρασκήνιο"-ήταν μάλιστα και το πρώτο τους επίσημο Live- και ήταν
σαρωτικοί! Το τραγούδι που προαναφέρθηκε μας κέρδισε με τη μία! Σημειωτέον πως
ενθουσιάστηκα με το τρόπο που την ίδια βραδιά απέδωσαν το "The Wizard"
των Black Sabbath.
Θα μπορούσα να γράψω κι άλλα, αλλά καλύτερα ο λόγος στους πρωταγωνιστές...στην περίπτωση αυτή, στον παλιό και καλό φίλο Βασίλη Γεωργίου (κιθάρα-φωνή)!
-Πότε δημιουργηθήκατε και ποια ήταν τα αρχικά μέλη;
Προϋπήρχε φιλία μεταξύ σας;
Οι Ρωγμές πρέπει να δημιουργήθηκαν στις αρχές του 1995
χωρίς εμένα στη σύνθεση τους. Τα μέλη ήταν :Γιώργος Τασιούλας κιθάρα,
Γιώργος Φαγογένης μπάσο και Δημήτρης Μαργαρίτης τύμπανα. Εγώ μπήκα στο σχήμα
κάπου στα τέλη εκείνου του χρόνου προσθέτοντας μία κιθάρα και τη φωνή μου.
Νομίζω ότι από τη μέρα που το σχήμα ετοιμάστηκε είχαμε γίνει και μια καλή
παρέα.
-Πως προέκυψε το όνομα;
Δεν το γνωρίζω. Όταν μπήκα στο σχήμα το όνομα υπήρχε ήδη.
-Που κάνατε πρόβες;
Αυτό ήταν και το δύσκολο κομμάτι. Οι πρόβες γίνονταν στο
εργοστάσιο επίπλων του Δημήτρη σε ένα χώρο που μας είχε παραχωρήσει ο πατέρας
του. Δυστυχώς δεν είχαμε σοβαρά μηχανήματα. Κάτι φτηνούς ενισχυτές είχαμε που
έτσι και αποφάσιζε ο Δημήτρης να χτυπήσει λίγο πιο δυνατά τα τύμπανα, ακουγόταν
μόνο αυτός. Αλλά είχαμε φωτιά μέσα μας και δε μας ένοιαζε.
-Ποιος ήταν ο στόχος σας; Μόνο διασκευές και αν προκύψει
δικό σας υλικό ,ή εξαρχής στοχεύατε στο να γράψετε δικά σας τραγούδια;
Όταν μπήκα στη μπάντα το είχα θέσει σαν προϋπόθεση για να
συμμετέχω σ αυτή. Δικά μας τραγούδια με όσες διασκευές χρειαστεί για να
βγάζουμε ένα 2ωρο σετ. Είχα ήδη αρκετά "ένσημα" σε cover bands και
δεν ήθελα να ξανακάνω κάτι τέτοιο. Τα παιδιά προς έκπληξη μου το δέχτηκαν με
μεγάλη χαρά.
-Επιρροές (μουσικές, πολιτικές, κοινωνικές)
Οι μουσικές επιρροές ήταν αρκετά ίδιες για τον Τασιούλα
και τον Μαργαρίτη. Heavy Metal. O Φαγογένης ήταν πιο "χωμένος" στο
τεχνοροκ και στα Floydικά ακούσματα. Εγώ άκουγα πολλά, αλλά πάντα κολλημένος
στους Sabbath. Aυτό που βγήκε σαν ηχητικό αποτέλεσμα ήταν τυχαίο με λίγη
δική μου παραπάνω επιρροή προς το punk που πίστευα ότι ταιριάζει καλύτερα με
τον ελληνικό στίχο που για πρώτη φορά δοκίμαζα καθώς επίσης και τις
περιορισμένες εκτελεστικές ικανότητες όλων μας. Δεν ήμασταν αυτό που λέμε
"μουσικοί" .Στην πορεία νομίζω μάθαμε να παίζουμε λίγο καλύτερα...
Πολιτικά η μπάντα είχε ξεκάθαρη στάση: Αντεξουσιαστική. Κοινωνικά είχαμε ένα
και μόνο στόχο: Να φωνάξουμε με όλη μας τη δύναμη ενάντια στο εμπόριο
ναρκωτικών. Σε όλο αυτό το "ντραραβέρι" που μόλις είχε κάνει την
εμφάνιση του και στην Πρέβεζα.
-Που κάνατε live;
Στην αρχή στο χώρο που κάναμε πρόβες. Φωνάζαμε τους
φίλους και παίζαμε γι' αυτούς κανονικά. Σαν να βρισκόμασταν στη σκηνή. Θυμάμαι
ότι όλη η νεολαία τη πόλης είχε περάσει να μας ακούσει στην αποθηκούλα του
Μαργαρίτη. Οι Ρωγμές είχαν γίνει γνωστές πριν ακόμα κάνουν το 1ο επίσημο live
τους. Το πρώτο επίσημο live έγινε στο τότε ροκ club της πόλης το
"παρασκήνιο". Απίστευτο live .Το "παρασκήνιο" είχε
ασφυκτικά γεμίσει 1 ώρα πριν βγούμε .Η νεολαία δίψαγε για "ροκ".
Θυμάμαι 2 φορές η Έφη και ο Γιάννης που είχαν το μαγαζί μας σταμάτησαν γιατί
φοβήθηκαν μήπως γίνει κατάρρευση του ορόφου μια και κτήριο ήταν πολύ παλιό. Σε
αυτή τη εμφάνιση καταστάλαξα στον Ελληνικό στίχο που χρησιμοποιώ μέχρι σήμερα.
Ήταν η στιγμή που παίξαμε "τα παιδιά των Ελλήνων" .Δεν είχα ξαναδεί
τέτοιο χαμό. Από τότε οι Ρωγμές έπαιξαν σε πάρα πολλά μέρη. Κατάφεραν να
ξεφύγουν και από τα στενά όρια της Πρέβεζας. Παίξαμε Αθήνα ,Γιάννενα, Άρτα και άλλες
πόλεις. Αρκετές φορές μαζί μας ακολουθούσαν και οι "Δραπέτες".
-Υπήρχε αλληλεπίδραση με τις υπόλοιπες μπάντες; Γενικά
υπό οποιαδήποτε έννοια, υπήρχε σκηνή. Σαφώς και υπήρχε σκηνή από ένα σημείο και
μετά. Μην ξεχνάμε ότι όταν ήρθα εγώ στην πόλη υπήρχε μόνο μία μπάντα που έπαιζε
light ροκ διασκευές και ελληνικά τραγούδια της δεκαετίας του '60,όπως Ολύμπιανς
κ.α. Μέσα σε 2χρόνια η Πρέβεζα αριθμούσε 4-5 μπάντες. Υπήρχε ανταγωνισμός. Και
αυτό μας έκανε όλους καλύτερους. Η ροκ σκηνή της Πρέβεζας ήταν γνωστή σε παρά πολύ
κόσμο σε όλη τη χώρα.
-Πόσο εύκολο ή δύσκολο, αυτονόητο η μη ,ήταν να παίξεις
Rock n Roll στην Πρέβεζα πριν από 20 χρόνια;
Φάνταζε δύσκολο. Κυρίως λόγω έλλειψης καλών μηχανημάτων
που είναι απαραίτητα για τον ηλεκτρικό ήχο μιας μπάντας. Όμως ο κόσμος ήθελε.
Διψούσε. Εμείς απλώς παίζαμε. Οι Ρωγμές για κάποιο διάστημα ήταν λατρεία στην
πόλη. Ο κόσμος έστρεψε τα ροκ αυτιά των Αθηνών να ακούσουν Ρωγμές και το
"Μη με Ρωτάς" το οποίο υπάρχει στη συλλογή της ΕΜΙ νέων συγκροτημάτων
με τίτλο "Μπροστά στο χρόνο". Μια πολύ μεγάλη επιτυχία για το γκρουπ,
αλλά και για την Πρέβεζα.
-Πως και πότε επήλθε το τέλος της πορείας σας;
Όλα τα καλά έχουν ένα τέλος. Κάποια στιγμή ο Τασιούλας
αποφάσισε να φύγει για Αθήνα. Κάπου στο 1997.Για σπουδές. Προσπαθήσαμε να βρούμε
αντικαταστάτη .Μάταια. Είχαμε βγει μάλιστα και σε ένα live στην Άρτα σαν τρίο
.Δεν θα έλεγα με μεγάλη επιτυχία. Ευτυχώς ο Αποστόλης ο Παπουτσάκης(κιθαρίστας
των Δραπετών που έπαιζαν κι αυτοί εκείνη τη βραδιά),ο σπουδαίος αυτός μουσικός
και καλός φίλος ,ανέβηκε στη σκηνή και έπαιξε μαζί μας σώζοντας την κατάσταση.
Ήταν και η τελευταία εμφάνιση των Ρωγμών.
-Πιστεύετε πως έμεινε κάτι από εκείνη τη γενιά;
Σίγουρα έμεινε. Το βλέπω σήμερα στα τότε
"λυκειόπαιδα". Είναι όλα τους "ροκ". Και στα ακούσματα
τους, αλλά κυρίως στην προσωπική τους ζωή. Για μένα, είναι μια πανέμορφη
ανάμνηση που δεν θα ξεχάσω όσο ζω. Οι Ρωγμές δεν ήταν η καλύτερη μπάντα που
έπαιξα. Ήταν όμως η ομορφότερη συναισθηματικά.
-Τώρα ασχολείστε με οποιοδήποτε τρόπο με τη μουσική;
Δυστυχώς ο Γιωργος ο Φαγογένης δεν υπάρχει πια. Έφυγε από
αυτή τη ζωή πριν μερικά χρόνια. Το Δημήτρη και το Γιώργο τους έχω χάσει .Δεν
ξέρω αν "βαράνε" ακόμα. Εγώ δε σταμάτησα να παίζω εκτός κάποιων
διαλειμμάτων που το είχα ανάγκη. Μετά τη διάλυση των Ρωγμών γύρισα Αθήνα
αποφασισμένος να συνεχίσω εκεί που σταμάτησα. Στην αρχή με τον Τασούλα που όμως
έφυγε φαντάρος και στη συνέχεια με άλλα παιδιά έφτιαξα τους F-ολικόν που
γνώρισαν επιτυχία. Τώρα παίζω στο ΟΡΙΟ Κ/Τ.
-Ένα οποιοδήποτε σχόλιο.
Με μεγάλη μου λύπη βλέπω το ροκ να πεθαίνει στην Πρέβεζα
.Γενικά σε όλο τον κόσμο η νεολαία δεν πολυακούει ροκ,εκτός από metal και
stoner θα έλεγα, αλλά στην Πρέβεζα έχει πεθάνει. Και δεν υπάρχουν οι Ρωγμές να
το αναστήσουν .Ούτε οι Δραπέτες. Ούτε οι Bad Apples. Κανείς....
"Τα Παιδιά Των Ελλήνων" Ρωγμές, κασέτα "Παιδιά των Ελλήνων" π.1996 στο Mask Island Studio (Γ.Κυπριωτέλης) Πρέβεζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου