Η ανάρτηση που περίμενα όσο καμία άλλη...Το σχήμα που παρουσιάζεται σ' αυτήν, είναι αυτό με το οποίο συνδέομαι προσωπικά. Προς θεού, δεν ήμουν ποτέ μέλος του-ούτε καν έπαιζα κάποιο όργανο τότε! Ήταν, όμως, το συγκρότημα που με ώθησε στο να μάθω να παίζω κάποιο όργανο, με το όνειρο να ενταχθώ σ' αυτό...
Θα μπορούσε να γράψω και να μοιραστώ πάμπολλες εμπειρίες και σκέψεις μαζί σου σχετικά με τους Redmotortoy...αλλά καλύτερα όχι...μερικά πράγματα παρα-είναι προσωπικά για να δημοσιευθούν...αλλιώς χάνεται η μαγεία!
Κυρίες και Κύριοι, ο ακαδημαϊκός φωστήρας Βασίλης Αυδίκος!
Θα μπορούσε να γράψω και να μοιραστώ πάμπολλες εμπειρίες και σκέψεις μαζί σου σχετικά με τους Redmotortoy...αλλά καλύτερα όχι...μερικά πράγματα παρα-είναι προσωπικά για να δημοσιευθούν...αλλιώς χάνεται η μαγεία!
Κυρίες και Κύριοι, ο ακαδημαϊκός φωστήρας Βασίλης Αυδίκος!
1. Πότε
δημιουργηθήκατε και ποια ήταν τα αρχικά μέλη; Προϋπήρχε φιλία μεταξύ σας;
Το σχήμα δημιουργήθηκε από τον Κώστα Αρετάκη και εμένα,
νομίζω το καλοκαίρι του 95. Αν θυμάμαι καλά, η πρώτη μας πρόβα ήταν σε ένα χώρο
δίπλα από το σπίτι του Σταύρου Ράπτη (εκεί που έκανα πρόβες και οι Δραπέτες),
με τον Σταύρο στα τύμπανα, ενώ λίγο αργότερα την θέση του πήρε ο Γιώργος
Ρέντζος. Αργότερα (καλοκαίρι του 96) ντράμερ ήταν ο Χάρης Νατσούλης και στο
μπάσο εναλλάχθηκαν ο Ντίνος Δερλερές και ο Βασίλης Ευαγγέλου. Με την τελευταία
σύνθεση κάναμε και τα περισσότερα live, ενώ γράψαμε και ένα ντέμο με τέσσερα κομμάτια στο
στούντιο του Γιώργου Κυπριωτέλη. Ένα φεγγάρι κάναμε πρόβες και με έναν άγγλο
που δούλευε σε κάποιο φροντιστήριο αγγλικών της πόλης, τότε κάναμε πρόβες στην
Όαση, και αυτός, χωρίς να τον πάρουμε είδηση, πήδηξε στο δίπλα στρατόπεδο, που
τότε ακόμη λειτουργούσε και έκοβε βόλτες. Τον πήραν είδηση και τον μαζέψανε,
ανακρίσεις κλπ. Ε, από τότε δεν τον ξαναείδαμε και χάθηκε το όνειρο για διεθνή
καριέρα… Κάποια στιγμή, νομίζω ήταν το
καλοκαίρι του 1997 προστέθηκε για πρώτη φορά και δεύτερη κιθάρα που έπαιζε ο
Στάθης Τσόλης, αν και δεν πολυερχόταν στις πρόβες (μας το ‘παιζε Μαραντόνα…) και
δώσαμε μαζί 2-3 live. Φυσικά με όλα τα παιδιά ήμασταν φίλοι…
2. Πώς
προέκυψε το όνομα;
Χαχα, έτυχε να έχω ένα μηχανάκι κληρονομιά από τον παππού
μου, που ήταν κόκκινο και με τους περισσότερους φίλους του είχαμε αλλάξει τα
φώτα μέσα από σκληρές δοκιμασίες σε χώμα και χαλίκι…εξ ου και το motortoy… αργότερα, που το χαμε
γυρίσει σε ελληνικό στίχο το όνομα της μπάντας άλλαξε σε Παγκόσμια Κόλλα, και
νομίζω έχει να κάνει με το ότι υπήρχαν πολλές μουσικές επιρροές που
προσπαθούσαμε να κολλήσουμε μαζί…
3. Πού
κάνατε πρόβες;
Α, μεγάλο βάσανο…η Πρέβεζα εκείνη την εποχή ήταν μια πόλη
εντελώς αφιλόξενη σε μπάντες που χρειαζόταν χώρους για πρόβες…προσπαθούσαμε να
βρούμε χώρους με κριτήριο κυρίως το να μην ενοχλούμε τους γύρω, έτσι κατά
καιρούς κάναμε στην Όαση, που την είχε αφήσει ο δήμος σε κακό χάλι (πάλι καλά
που δεν μας έπεσε καμιά σιδεριά στο κεφάλι), μαζί με άλλες μπάντες, σε ένα
σπιτάκι στον Παντοκράτορα, σε άλλο ένα σπιτάκι που νοικιάζαμε κοντά στο
Καλαμίτσι, στον χώρο που χε στήσει με τις Ρωγμές ο Μαργαρίτης κα.
4. Ποιος
ήταν ο στόχος σας; Μόνο διασκευές και αν προκύψει δικό σας υλικό, ή εξαρχής
στοχεύατε στο να γράψετε δικά σας τραγούδια;
Ο στόχος μας ήταν να ξεφύγουμε από τα στενά και συντηρητικά
όρια της πόλης και του εκπαιδευτικού συστήματος και να επικοινωνήσουμε με άλλα
μέσα. Στην αρχή παίζαμε διασκευές, αλλά πολύ γρήγορα γράψαμε δικά μας κομμάτια.
5. Επιρροές;
(μουσικές, πολιτικές, κοινωνικές)
Σίγουρα τo
grunge των
90’s και
οι πιο post
ήχοι
από Αμερική και Αγγλία μας επηρέασαν πολύ. Άλλωστε ήταν πράγματα που συνέβαιναν
εκείνη την εποχή και το ψάχναμε λιγάκι. Ακούγαμε Nirvana, Smashing Pumpkins, Soundgarden αλλά
και Sonic
Youth κλπ,
όπως και μπάντες από Αθήνα (αγγλόφωνο ροκ με Last Drive και
όλη αυτή την σκηνή). Ήταν δύσκολο να ακολουθήσεις τις εξελίξεις, γιατί μην
ξεχνάς ήμασταν στην Πρέβεζα, δεν υπήρχε το ίντερνετ, και οι ανταλλαγές μουσικής
γινόταν με κασσέτες. Αλλά κάπως έτσι δημιουργούνται τα δίκτυα κι εμείς λίγο ως
πολύ είχαμε τις άκρες μας…
6. Πού
κάνατε Live;
Παίζαμε όπου μπορούσαμε, στο Soho, στη Noname και σε κάποια άλλα μπαράκια που
αργότερα είτε δόθηκαν αντιπαροχή και γίναν στην θέση τους πολυκατοικίες, είτε
μετατράπηκαν σε –τι άλλο- ουζερί…Γενικά η πόλη δεν είχε υποδομές για live, εκτός από αυτοοργανωμένες προσπάθειες
που κάναμε με τα άλλα γκρουπ για live
στο
Κηποθέατρο και στο Κάστρο του Παντοκράτορα, ενώ είχαμε παίξει και σε κάποια
φεστιβάλ της ΚΝΕ. Α και είχαμε παίξει και στο «εξωτερικό», με live σε
Γιάννενα, Άρτα και Λευκάδα…
7. Υπήρχε
αλληλεπίδραση με τις υπόλοιπες μπάντες; Γενικά, υπό οποιαδήποτε έννοια, υπήρχε
Σκηνή;
Θεωρώ ότι υπήρχε σκηνή,
ιδιαίτερα αφού, μετά από τόσα χρόνια το συζητάμε ακόμα και σήμερα! Υπήρχαν 6-7
μπάντες που κινούσαν λίγο τα νερά και μπορώ να πω γράφαν αξιοπρεπέστατη μουσική
με τα μέσα που είχαν. Κρίμα που καμια μπάντα δεν κυκλοφόρησε υλικό της σε
βινίλιο ή cd…
Επίσης, υπήρχαν 5-6 εκπομπές στο τοπικό ραδιόφωνο που παίζαν αντίστοιχες
μουσικές και ενίσχυαν την τοπική σκηνή…
8. Πόσο
εύκολο, ή δύσκολο, αυτονόητο, ή μη ήταν να παίξεις Rock’n’Roll στην Πρέβεζα πριν από είκοσι χρόνια;
Όσον αφορά τα μέσα που είχαμε η κατάσταση ήταν τραγική.
Αλλά τίποτα δεν μας σταματούσε, υπήρχε πολύ ενέργεια και αφού βγάζαμε αυτό που
θέλαμε και περνάγαμε καλά, δεν μας πολύ-ένοιαζε πως θα το δουν οι «απέξω»..Ακόμη,
δεν μπήκαμε ποτέ στην ηλεκτρονική φάση των 90’s, οπότε τι άλλο από Rock’n’Roll!!
9. Πώς και πότε επήλθε το τέλος της πορείας σας;
Κάποια στιγμή το 97 κάποιοι από τα μέλη φύγαμε για
σπουδές, προσπαθήσαμε να κρατήσουμε την μπάντα και το καταφέραμε για κανα
χρόνο, αλλά αργότερα αποδείχθηκε πολύ δύσκολο…
10.
Πιστεύετε πως έμεινε κάτι από εκείνη τη
γενιά;
Κοίτα, πιστεύω ότι πάντα κάτι μένει στον «αέρα», αλλά
πολλά έχουν αλλάξει, με πρώτα τα μέσα που πλέον επικοινωνούμε. Τώρα κάποιος/α
μπορεί να γράψει μουσική στο σπίτι του μόνος του, τότε αυτό ήταν πολύ δύσκολο,
γενικά τότε αποζητούσαμε την επαφή και την επικοινωνία, αφού δεν είχαμε πολλές
πληροφορίες. Πλέον δεν έχω και μεγάλη επαφή με την πόλη, αλλά νομίζω ότι
συνεχίζουν να υπάρχουν γκρουπάκια…
11.
Τώρα ασχολείστε με οποιονδήποτε τρόπο με τη
μουσική;
Κυρίως ως ακροατής αλλά και ως μέλος ενός καινούργιου experimental-noise ντουέτου
με την δίχρονη κόρη μου…
12. Ένα οποιοδήποτε σχόλιο.
Καλό θα ήταν να προσπαθήσεις να φτιάξεις καμια playlist στο youtube με
διάφορα ντέμο που κυκλοφόρησαν τότε…έτσι για να ενισχύονται οι αναμνήσεις!
Keep’ on rocking!
"Hey Hey My My (Into The Black) Neil Young & Crazy Horse
Το βίντεο είναι από την περιοδεία "Ragged Glory" του 1991.
Κάθε φορά που οι Redmotortoy το παίζανε στα live, "τα σπάγανε"!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου