Τετάρτη 27 Ιουλίου 2016

Rock'n'Roll στην Πρέβεζα στα 90s Vol.7 Σπύρος Πλέουρας

Όπως σου υποσχέθηκα, το αφιέρωμα στη ροκ σκηνή της Πρέβεζας περνά στην επόμενη φάση, παρουσιάζοντας ανθρώπους που στήριξαν τα σχήματα της πόλης, είτε γράφοντας σε τοπικά έντυπα, είτε παρουσιάζοντας τις δουλειές όλων των παιδιών και γενικά παίζοντας ροκ, μέταλ, πανκ, αλτέρνατιβ κ.τ.λ.

Στην πρώτη κατηγορία, εκείνων δηλαδή που έγραφαν, εντάσσεται ο Σπύρος Πλέουρας, ο οποίος πρέπει να επισημανθεί πως εκτός από τη στήλη του, συμμετείχε και δημιουργικά ως στιχουργός!


Όμως καλύτερα να τον αφήσω να τα πει ο ίδιος με τον μοναδικό του τρόπο. Πριν από αυτό, να αναφέρω πως ο Σπύρος εξακολουθεί να εργάζεται ως δημοσιογράφος, καθώς εδώ και πολλά χρόνια διατηρεί την εφημερίδα "Τομή στην Ενημέρωση" παράλληλα με το ομώνυμο σάϊτ. Εσχάτως μάλιστα διατηρεί το διαδικτυακό ραδιοφωνικό "Σταθμό Της Πρέβεζας".


Για μένα όλα αυτά ξεκίνησαν με κωμικοτραγικό τρόπο, σε σημείο μάλιστα που κλήθηκα να αποδείξω ότι δεν είμαι ελέφαντας και τα κατάφερα! «Εκείνος ο αλήτης ο γιος του Πλέουρα, με τα μακριά μαλλιά, έκλεψε μια σημαία από τη Μητρόπολη και τον αφόρισε η εκκλησία» ήταν η βρώμα και τελικά και αυτή η συκοφαντία, κατέπεσε σε χρόνο ρεκόρ! Μέχρι να καταπέσει όμως, αντιμετωπιζόμουν λίγο παράξενα από τους Ροκάδες της εποχής ως ο «Αφορισμένος». Έγραφα στίχους κι ακόμα γράφω και σε μια συνάντηση εκεί στα 1995 (πω πω, μεγαλώνω ρε πούστη μου) με τον Βασίλη Γεωργίου έδωσα τους στίχους από το «Χαμένη άνοιξη» και το ερμήνευσαν το συγκρότημα «ΡΩΓΜΕΣ». Ήταν και οι «Δραπέτες» ήταν και οι “RED MOTOR TOY” και μια σειρά από συγκροτήματα που έπαιζαν πολύ καλά. Η μνήμη μου δε με βοηθά να θυμηθώ τα ονόματα των συγκροτημάτων, γι’ αυτό ας με συγχωρήσουν. Μάλιστα θυμάμαι το 1995 στο Δημοτικό Κηποθέατρο Πρέβεζας, είχε γίνει ένα Live με όλες της ΡΟΚ και της ανεξάρτητης σκηνής μπάντες. Ένα μικρό schoolwave και βάλε ήταν αυτό το Live. Γεμάτο κόσμο το Κηποθέατρο και η Πρέβεζα, δεν είχε απλά μουσικούς τότε, αλλά μουσικάρες, οι άνθρωποι κεντούσαν και οι πιο πολλοί νεαροί σε ηλικία. Μιλάμε για ταλεντάρες. Υπήρχαν και οι τρόπον τινά ανταγωνισμοί, από σχήμα σε σχήμα, αλλά όλοι οι μουσικοί είναι σίγουρο ότι όλα αυτά σήμερα τα θυμούνται με αγάπη. Είχε ζωντάνια, είχε ΡΟΚ έκφραση τότε η Πρέβεζα, γέμιζαν τα μαγαζιά με Live των συγκροτημάτων, από το «Παρασκήνιο» κλασσικά, μέχρι το ΕΝ ΠΛΩ, αλλά και άλλα μαγαζιά. Θυμάμαι Χαρακτηριστικά μια σούπερ συναυλία που είχε γίνει στο Μερσέντες. Υπήρχε ΡΟΚ ζωντάνια στην Πρέβεζα τότε, υπήρχαν και οι άνθρωποι που ζούσαν για να τρέξουν μια σειρά από events κι αυτό άρχισε να σπάει, όταν κόσμος έφευγε από την Πρέβεζα, με αποτέλεσμα να αποδυναμώνεται το πράγμα, ώσπου εξαφανίστηκε εντελώς. Κάποιοι όμως είναι ακόμα εδώ και κρατάνε Θερμοπύλες, ενάντια στις γερές δόσεις σκουπιδομουσικών που σερβίρει η μουσική βιομηχανία. Κάποιοι αντιστέκονται, νομίζω ότι είναι πολλοί, απλά είναι σκόρπιοι, αν ενωθούν μπορεί να βγει κάτι καλό. Μπορεί να αναστηθεί το πράγμα  και σ’ αυτό το σημείο ας μου επιτραπεί να σχολιάσω με στίχους από το Χαμένη Άνοιξη: «Ποτέ μου δε συμπάθησα, τους άρχοντες τα κάστρα και τρομαγμένος έτρεχα να ονειρευτώ στα άστρα. Στιγμή δεν με αφήνανε σταυρώναν τη ζωή μου, φυλακισμένη θέλανε τη συνείδησή μου. Οι άρχοντες με έλεγαν αλήτη και τρελό και είπα αμέσως, φίλοι μου θα ξαναγεννηθώ.» Η προσπάθεια του Κώστα με τον «Κατειλημμένο χώρο» μας ξυπνά μνήμες και μας ξύνει γλυκά, πληγές. Μπράβο για την προσπάθειά του και ότι μπορούμε ο καθένας θα κάνουμε για να ζωντανέψουμε κάτι από το τότε, σήμερα. Εμένα μου άρεσε και γουστάρω που ανήκα στον… όχλο εκείνης της εποχής. Γινόμασταν σε δευτερόλεπτα όλη μια παρέα, έβλεπες χαρούμενα πρόσωπα, πειράγματα κι ένα υπέροχο κλίμα. Μπράβο Κώστα μπαίνοντας στη σελίδα σου, ετοιμάστηκα να φορέσω τις αρβύλες και το σκουλαρίκι και να βγω στους δρόμους να ψάξω για συναυλία και Ροκ κατάσταση.  Αν μου τη δώσει, θα επανέρθω πάλι με σκόρπιες σκέψεις…



"Χαμένη Άνοιξη" Ρωγμές, σε στοίχους του Σπύρου Πλέουρα!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου